Josette

Josette zegt: “Dat is een telefoon. Dat heeft mama me gezegd. En Jacqueline ook.”
Papa antwoordt: “Mama en Jacqueline hebben het mis. Je noemt dit kaas.”

“Noem je dit kaas?”, vraagt Josette. “Maar als je het kaas noemt, denk je nog dat het een kaas ís.”
“Nee”, zegt papa, “want de kaas noem je geen kaas, die noem je speeldoos. De speeldoos noem je vloerkleed. Het vloerkleed noem je lamp. Het plafond noem je parket. Het parket noem je plafond. De muur noem je deur.”

Josette woont in huis met vader, moeder en dienstmeisje Jacqueline. Papa vertelt haar verhalen. Best wel vreemde verhalen, want hij is een ster in het kantelen, keren en op z’n kop zetten van woorden, betekenissen en situaties – zeg maar de hele wereld.

Dacht je net alles zeker te weten, weet je niet eens meer helemaal zeker wie je bent, laat staan waar papa is. En iedereen kan trouwens Jacqueline heten. Je been kan best een goed woordje voor je doen en met een stoel kun je gerust een brief tikken. In de absurdistische werkelijkheid is immers alles mogelijk.

Met deze fysieke, muzikale voorstelling laten we kinderen zien dat er aan taal veel plezier te beleven valt. Taal kan heel grappig zijn en je kunt ermee spelen. Je kunt er verhalen mee verzinnen die gek zijn en de fantasie prikkelen. Je kunt de woorden muziek laten maken en zelfs met elkaar laten dansen. Grote inspiratiebron voor dit speelse manifest voor creatief taalgebruik zijn de prentenboeken 4 verhalen voor kinderen van absurdist Eugène Ionesco.

Garage TDI is een werkplaats voor verbeelding. Ze heeft alle expertise op het gebied van jeugdtheater en -dans in huis en is theatergezelschap, festival, vooropleiding én theaterschool in één.